palniki na olej zużyty est fakt, że administratorzy budynku nie muszą zatrudniać osób odpowiedzialnych za obsługę centralnego ogrzewania zamontowanego w bloku. Jednak wadą pobierania ciepła z elektrociepłowni może być fakt, że w razie jej awarii cały blok zostanie pozbawiony ciepła, poza tym pobieranie ciepła z elektrociepłowni może wpływać na podniesienie kosztów związanych z ogrzewaniem bloku. Dlatego niektóre bloki wciąż ogrzewane są przy wykorzystaniu pieców grzewczych w nich zamontowanych. Będą one włączane przed rozpoczęciem każdego okresu grzewczego. Grzejnik od historiiPowszechnie uważa się, że centralne ogrzewanie wynaleźli starożytni Rzymianie. Jednak z dochodzenia przeprowadzonego przez elektrociepłownię z Samary (południowo-zachodnia Rosja) wynika, że pierwszy grzejnik został zamontowany w roku 1855 w Sankt Petersburgu. Wynalazcą był Franz San Galli (urodzony w Prusach, w Kamieniu Pomorskim (Kammin), lecz mieszkający w Rosji Niemiec pochodzący z rodziny o włoskich korzeniach). Swój wynalazek nazwał "gorącą skrzynką" i opatentował w Niemczech i USA. Pomnik grzejnika Urządzenie doczekało się pomnika. Z okazji 150 rocznicy zamontowania pierwszego grzejnika w Sankt Petersburgu, na początku sezonu grzewczego 2005, przed elektrociepłownią w Samarze stanął mierzący 2 metry wysokości i ważący 200 kg pomnik żeliwnego grzejnika (wykonany przez lokalnego artystę rzeźbiarza Nikołaja Kuklewa). Powyżej urządzenia, w świetle okna z grubą kotarą, wyleguje się w cieple kot1. W Polsce pomnik kaloryfera znajduje się w Stąporkowie (woj. świętokrzyskie) przed Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury. Ma on około 3 m wysokości i jest jednym z największych w Europie i jedynym w kraju. Duży żeliwny kaloryfer ma za zadanie przypominać świetność miasta z czasów, gdy tutejsza Odlewnia Żeliwa produkowała aż 96% grzejników. Uznany jest za nieoficjalny symbol tego miasta. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzejnik Ze względu na konieczność rolowaniaWymiennik spiralny Wymienniki tego typu skonstruowane są z płyt owiniętych spiralnie tworzących przestrzenie dla przepływających płynów. Płyty stanowią powierzchnię wymiany ciepła. Ze względu na konieczność rolowania płyt liczba materiałów konstrukcyjnych jest ograniczona. Wymienniki te są zwykle krótkie i mają dużą średnicę. Maksymalna temperatura pracy wynosi ok. 500°C1, a maksymalne ciśnienie ok. 25 barów1. Ich zaletą jest: możliwość pracy z problematycznymi płynami ? wytrącającymi osady, o dużej lepkości lub zawierającymi zanieczyszczenia samoczyszczenie wynikające z dużych prędkości przepływu płynów łatwość czyszczenia wynikająca z małej liczby kanałów małe straty cieplne wynikające z małej powierzchni płaszcza w stosunku do powierzchni wymiany ciepła oraz faktu, że płyn w najbardziej zewnętrznych kanałach ma najniższą temperaturę (tj. najbardziej zbliżoną do temperatury zewnętrznej) w przypadku przecieku istnieje małe prawdopodobieństwo przedostania się płynu do atmosfery. Ten typ wymienników wykorzystuje się w przemyśle celulozowym i alkoholowym5.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a